Laos - Cambodja - Vietnam

Oeps..na lange tijd op non-actief, daar zijn we weer!!!

In Luang Prabang (Noord Laos) hebben we wederom een olifant laten zien wie de baas is (of andersom, kan ook). Dit keer zijn we gaan badderen in de Mekong Rivier, wie wil dat nou niet in poepbruin water met een 3 ton wegende beauty naast je? Het klonk ons als muziek in de oren, boeken die handel! Aansluitend zijn we gaan kayakken naar echt een fantastisch mooie waterval dat in honderden etappes naar beneden kletterde en waar we ons even konden opfrissen. Vervolgens hebben we onze tocht per kajak voortgezet wat 3 uur bleek te zijn. Ik heb hier en daar ietwat gesmokkeld om deze barre tocht te doorstaan, doen alsof je peddelt blijkt ook heel goed te werken. Ennn dit alles met stylish rode helm, want mooi rood is niet lelijk heb ik me laten vertellen.

Na L.B werd het tijd voor Tube Capital of the World (zelf bedacht, is het wat?) oftewel Vang Vieng, hier zijn we voornamelijk op de relaxmodus overgegaan, vooral niet teveel lopen, fietsen, rennen of nordic walking (want jullie weten, daar ben ik groot fan van). NEEN...wel liggen, hangen, luieren, uitslapen en zitten. Jullie zien het...het is een enerverende vakantie ;). Ohja ook nog tuben! Je stapt boven aan de rivier op een grote band en dobbert van de ene naar de andere bar om daar even een emmertje Vodka Red Bull in te slaan. Dit hebben we twee dagen gedaan en niet te gek gedaan, want je ziet niet overdreven minstens 30 keer per dag voornamelijk losgeslagen Engelsen mank rondlopen in het centrum waarvan velen zelfs in het verband zitten. Ik zie, ik zie wat jij niet ziet en het is een hele grote rots die NU m'n been gaat verbrijzelen. Leuk, tuben en drinken!

Na 4 à 5 dagen Vang Vieng hebben we een sleeper bus richting Zuid-Laos genomen, waar serieus hele 2-persoonsbedden geïnstalleerd zijn, TOPbusje! Na een veelbelovende busrit en ydillisch boottochtje, wordt je me daar toch op een ruk-eiland gedropt, NIET te zuinig. Paradijsje Don Det werd voor ons Don Inpakken en Wegwezen. We hebben nog een poging gedaan het eiland een tweede kans te geven door bij houten hutje 6 iets te huren wat verdacht veel leek op een fiets. Resultaat: 4 struiken, 3 palmbomen, 2 verdwaalde hippies en 1 vrouw die volhardend haar benen bleef scheren, terwijl we al een tijdje op het terras zaten om wat te bestellen. Laat maar zitten.

Gieeerende banden en twee handrembochten later kwamen we aan op de sfeervolle grens Laos-Cambodja. Corrupter kan het niet. U wilt het land verlaten? "2 dollar exit stamp, please!" Enkele passen later stuit je op een zeer ingenieuze health check waarbij een barcode scanner op je voorhoofd wordt gedrukt met bijbehorend piepje (hallo ik ben geen bos wortels).."ok, 1 dollar please" en probeer het niet te omzeilen, want dan heb je 'm boos hè. Na goedkeuring van gezondheid werd het tijd even het visum te kopen alla 23 dollar. "Sir, we only got Euro's"..."No problem, 21 euro's!" "Uhmm shouldn't it be something like 17/18?"..."NO, I'm not a bank!" Sandraaa blijf kalm, je bent over de grens..."Welcome in Cambodja, 2 dollar please"!..."Why?"..."Incoming stamp"!......okeeeeeee dan!

Na de dramatische eerste indruk hebben we genoten van het plaatsje Siem Reap met vele leuke winkels, een indrukwekkende Floating Village waar duizenden mensen op wrakken van 6m2 leven (maar wel allemaal een tv haha) en uiteraard de tempels van Angkor. En dit alles onder begeleiding van een werkelijk te schattige tuk-tuk chauffeur met de lelijkste tuk-tuk van heel Siem Reap. Na een paar dagen waren we stiekem een beetje verliefd op hem en besloten we over te gaan op Pimp My Tuk Tuk. Meneer rijdt nu met kleurrijke lampen en regenbescherming langs z'n hele karretje door de straten.

Tweede stop in Cambodja werd Phnom Penh. Grote stad...NIETS te doen. Wel even wat aandacht besteed aan de geschiedenis met de Rode Khmer. Erg trieste en tegelijkertijd ook indrukwekkende dagen in een museum en op de Killing Fields.

Klaar met Cambodja, hallo Vietnam. Saigon werd onze eerste stop onderin het land. 10 mln mensen, 20 mln scooters, geen files, moeilijk de weg oversteken! Ook hier weer wat aandacht voor de geschiedenis met de Cu Chi Tunnels. Een indrukwekkend ondergronds gangenstelsel waar American Fatties misschien alleen hun linkerbeen in kunnen steken. Bizar, slim en mooi om te zien. En toennn einnndelijk na 1,5 mnd was daar het strand in Mui Ne. Ian en ik direct begonnen met kiteboarden. Ian enthousiast, ik druip af met rugpijn! Tweede dag Ian 's ochtends strak naast het bed "Ik ga kiten!"...gordijntjes open...pisregen! En helaas bleef het een beetje zo de dagen erop of de wind was ineens niet goed.

Enkele steden verder kwamen we aan in Nha Trang, een tweede strandbestemming. Hier boekten we een snorkeltripje. Eindelijk even de onderwaterwereld bekoekeloeren........samen met duizenden kwallen! Heel fijn ook weer haha. En Nha Trang is ook de plek waar Ian op het strand de reservesleutel van de kamer (de eerste was al kapot) heeft verloren en het vervolgens gewoon weer heeft weten te vinden in deze enorme zandbak. Ik vind het een pluimpje waard.

Op naar Hoi An, een mekka voor het laten maken van kleding. Niet te missen met 450 tailors (en nee de stad is niet groot, dus ja iedere meter een shop.) Met 3 jurkjes en een maatpak voor Ian zetten we onze reis voort naar Hanoi. Och och och wat zijn de mensen daar toch vriendelijk. Alsof ze allemaal verliefd op je zijn zeg. Eerste avond na een goed potje schelden uit het hotel gebonjourd omdat de beste man nogal gepikeerd was dat we geen tour bij hem hadden geboekt. Of als je de weg wilt vragen en met de stadskaart aan komt zetten, zijn ze ineens blind en zie je ze letterlijk 5 minuten later de krant lezen. Stiekem konden we daar zelf ook smakelijk om lachen. Etc etc etc. Teveel om op te noemen..schoften daar.

Inmiddels zijn we al lang op de eilanden van Thailand, maar daar kom ik nog op terug anders wordt t verhaal wel erg lang. Wat foto's probeer ik zsm in te laden op Facebook.

Kussss